– بله مقالات داغ و پراستناد را استفاده می‌کنم مفید است چون

 

۱٫ فرد خودش را ردیابی می‌کند ببیند بین مقالات پراستناد قرار می‌گیرد

 

۲٫ چه موضوع‌های پژوهشی پر استناد و داغ وجود دارد تحقیقات خود را به سمت آن هدایت کند.

 

مفید است ولی باید با اطلاعات آی اس آی قابل رقابت باشد که نیست چون بخش‌هایی را ندارد معیارهای آن باید دسته بندی و ارزش گذاری شود مثلاً باید ببینیم آیا استناد ازمجلات معتبر بوده یا نه ولی بیشتر به استناد توجه می‌شود.

 

– بد نیست لحظه به لحظه پراستناد ترین را به مؤلفش ایمیل می‌زدند که بداند.

 

– بخش جبهه‌های پژوهش را نمی‌شناسم.

 

– رتبه بندی دانشگاه‌ها معیار خوبی است هم برای اساتید که می‌خواهند دانشگاه‌ها را برای خودشان انتخاب کنند یا دانشجویان که مکان تحصیلشان را انتخاب کنند.

 

– ولی خیلی چیزها در آن دیده نمی‌شود بیشتر بر اساس همان مقالات آی اس سی است.

 

– می‌تواند پارامترهای دیگری داشته باشد دانشگاه‌ها بر اساس مقالات داغ و پراستناد و هیئت علمی که دارای این ها باشند بررسی کنند.

 

– مقالات و مجلات حداقل با توجه به محدودیت‌هایی که نسبت به مقالات آی اس آی هست بد نیست ولی فکر می‌کنم باید تمام مجلات آن به سمت تمام انگلیسی حرکت کند که قابلیت استفاده بین‌المللی داشته باشد.

 

– نقاط قوت قابل دسترس برای خاورمیانه است کشورهای منطقه همدیگر را با هم مقایسه می‌کنند.

 

– نقاط ضعف بسیاری از این مجلاتی که در این پایگاه بررسی می‌شود توسط ارگان‌های مختلف در بلک لیست قرار می‌گیرد یا وزارت علوم می‌گوید این ۶تا اعتبار نداردازنظر ما و ما نمی‌دانیم کدام اعتبار دارد.

 

– اگر به آی اس آی ۲۰ بدهیم نمره آی اس سی ۱۲ است آی اس سی خیلی کند عمل می‌کند مثلاً من در فاصله‌ای که سه مقاله آی اس آی چاپ می‌کنم ۱ مقاله آی اس سی چاپ کردم

 

آی اس آی سریع همه کارهای چاپ مقاله را انجام می‌دهد ولی آی اس سی هنوز در اول کار است و بلا تکلیف است و همین باعث انصراف ما می‌شود.

– به دلیل اینکه برای دانشجویان ارشد و دکترا حتماض مقاله آی اس سی چاپ کنیم مجبوریم به آن مراجعه کنیم.

 

– خودم به صورت شخصی مراجعه کردم و اطلاعات آن را مطالعه کردم.

 

– یک ماه یکبار مراجعه می‌کنم تا مقالات دانشجویان را چاپ کنم.

 

– فعلاً معیار آی اف است آی اس س‌‌ها هم باید به سمت این معیار برون تا بتوانند با آی اس آی مقایسه شوند چون کیفیت ژورنال‌ها را تعیین می‌کند. همیشه آی اف‌ها به طور نسبی خطا دارند در بعضی ار ژورنال‌های خیلی معتبر که نسبتاً دقیق است ولی در بعضی از ژورنال‌ها که ابتدای کارند ۵درصد خطا دیده می‌شود.

 

– می‌توان به جای آی اف از شاخص اچ و MIF در رتبه بندی مجلات استفاده کرد شاخص q1 تا q5 اگر همزمان با آی اف نگاه کنیم می‌بینیم که اگر آی اف بالا است این ها پایین است و با هم مقایسه شود.

 

– بخش نمایه استنادی علوم را همیشه می‌روم چک می‌کنم.

 

– ولی آی اس سی ویژگی استنادی آن پایین است بیشتر خود استنادی است تا دگر استنادی بیشتر آی اس سی‌ها به خودشان استناد می‌دهند مجلات در آن ضعیف است و خوداستنادی دارد.

 

– اطلاعات داخلش بد نیست ولی دسته بندی آن خوب نیست دسته بندی مجلات معتبر مجلات آی اف بالا که به آن استناد شده باید وجود داشته باشد مفید است .

 

– ولی اگر اطلاعات کامل شود بهتر است.

 

– طلایه داران علم سهم خودمان را می‌بینیم که ایران را نسبت به بقیه کشور‌ها چک کنیم برای علم سنجی مفید است.

 

– ولی اطلاعات داخلش کافی نیست می‌توانست جداول و نمودارهای مقایسه‌ای هم وجود داشته باشد نسبت رشد یکساله گذشته را می‌توانستیم بررسی کنیم ‌مفید است ولی باید تکمیل شود.

 

– بله مقالات داغ و پراستناد را استفاده می‌کنم مفید است چون

 

۱٫ فرد خودش را ردیابی می‌کند ببیند بین مقالات پراستناد قرار می‌گیرد

 

۲٫ چه موضوع‌های پژوهشی پر استناد و داغ وجود دارد تحقیقات خود را به سمت آن هدایت کند.

 

مفید است ولی باید با اطلاعات آی اس آی قابل رقابت باشد که نیست چون بخش‌هایی را ندارد معیارهای آن باید دسته بندی و ارزش گذاری شود مثلاً باید ببینیم آیا استناد ازمجلات معتبر بوده یا نه ولی بیشتر به استناد توجه می‌شود.

 

– بد نیست لحظه به لحظه پراستناد ترین را به مؤلفش ایمیل می‌زدند که بداند.

 

– بخش جبهه‌های پژوهش را نمی‌شناسم.

 

– رتبه بندی دانشگاه‌ها معیار خوبی است هم برای اساتید که می‌خواهند دانشگاه‌ها را برای خودشان انتخاب کنند یا دانشجویان که مکان تحصیلشان را انتخاب کنند.

 

– ولی خیلی چیزها در آن دیده نمی‌شود بیشتر بر اساس همان مقالات آی اس سی است.

 

– می‌تواند پارامترهای دیگری داشته باشد دانشگاه‌ها بر اساس مقالات داغ و پراستناد و هیئت علمی که دارای این ها باشند بررسی کنند.

 

– مقالات و مجلات حداقل با توجه به محدودیت‌هایی که نسبت به مقالات آی اس آی هست بد نیست ولی فکر می‌کنم باید تمام مجلات آن به سمت تمام انگلیسی حرکت کند که قابلیت استفاده بین‌المللی داشته باشد.

 

– نقاط قوت قابل دسترس برای خاورمیانه است کشورهای منطقه همدیگر را با هم مقایسه می‌کنند.

 

– نقاط ضعف بسیاری از این مجلاتی که در این پایگاه بررسی می‌شود توسط ارگان‌های مختلف در بلک لیست قرار می‌گیرد یا وزارت علوم می‌گوید این ۶تا اعتبار نداردازنظر ما و ما نمی‌دانیم کدام اعتبار دارد.

 

– اگر به آی اس آی ۲۰ بدهیم نمره آی اس سی ۱۲ است آی اس سی خیلی کند عمل می‌کند مثلاً من در فاصله‌ای که سه مقاله آی اس آی چاپ می‌کنم ۱ مقاله آی اس سی چاپ کردم

 

آی اس آی سریع همه کارهای چاپ مقاله را انجام می‌دهد ولی آی اس سی هنوز در اول کار است و بلا تکلیف است و همین باعث انصراف ما می‌شود.

– به خاطر پرونده ارتقاء این پایگاه را می‌شناسم.

 

– از سال پیش که رفتم سراغش دیگه نرفتم.

 

– بیشتر برای کارهای پرونده ارتقاء می‌رم گاهی وقت‌ها برای دادن مقاله یک سری به مجلاتش می‌زنم ببینم وضعیت آن ها چطوره.

 

– به نظرم الان که تحولی در بخش اطلاع رسانی و فناوری اطلاعات ایجاد شده شاید ملاک‌های بهتری به جای ضریب تأثیر باشه من خود اچ ایندکس رو بیشتر قبول دارم و به نظرم به واقعیت نزدیک تره.

 

– بخش نمایه استنادی علوم را نمی‌شناسم من برای این کار از ریسرچ گیت استفاده می‌کنم.

 

بخش طلایه داران علم ایران نمی‌شناسم.

 

– مقالات داغ و پر استناد را نمی‌شناسم به سراغش نمی‌رم در کتابخانه مرکزی که بودم کسایی بودن که مقالات داغ رو در می‌آوردن.

 

– به نظر ملاک استناد بد نیست ولی بیشتر این استناد‌ها خود استنادی هست و این می‌تونه نقطه ضعف باشه.

 

– یا برخی اساتید دانشجویان را مجبور می‌کنند به مقالاتشون استناد بدهند که واقعی بودن این استناد‌ها را زیر سوال می‌بره.

 

– بخش جبهه‌های پژوهش را نمی‌شناسم.

 

– معیارهای رتبه بندی جهانی هست ولی بعضیاش برای ایران جواب نمی‌دهد.

 

– مثلاً ما به خاطر تحریم به پایگاه‌های اطلاعاتی دسترسی نداریم به اساتید خارج از کشور دسترسی نداریم مثلاً هند و مالزی ضعیف‌تر از ما هستند ولی رتبه‌هاشون بالاتره.